Samen eten

“Samen eten is iets wat ons al sinds het ontstaan van de mensheid bij elkaar brengt en het geeft mij de kans om een stukje van mezelf met mensen te delen. Koken is altijd al een passie van mij geweest. Elke stap in het proces heeft zo zijn eigen charme. Van het doorspitten van kookboeken op zoek naar een nieuw recept, toko’s doorspitten op zoek naar dat ene, authentieke ingrediënt wat natuurlijk nergens te krijgen is, de geuren die zich langzaam door je hele huis heen verspreiden to het op tafel kunnen van iets wat je volledig zelf hebt gecreëerd. Daarnaast heeft koken voor mij altijd een sterk sociaal aspect gehad. Samen eten is iets wat ons al sinds het ontstaan van de mensheid bij elkaar brengt en het geeft mij de kans om een stukje van mezelf met mensen te delen (en jij dacht nog dat je kip zat te eten ;). Maar goed, flauwe grappen daargelaten leek het mij dus een leuk idee om een aantal mensen die net als mij autisme hebben bij mij thuis uit te nodigen voor een gezellige avond en een grote hoeveelheid pulled pork uit de slowcooker met frietjes en coleslaw. En zo heb ik die avond ook weer ondervonden dat mensen met autisme best sociaal kunnen zijn, dat we net zoveel op elkaar lijken als dat we verschillend zijn en dat twee kilo pulled pork toch echt veel te veel is voor vijf personen. En wie weet, misschien doe ik het nog wel weer eens.”