Autisme-spreekuur op de UT

Vanuit het netwerk van Jados en de UT was er al interesse in ondersteuning voor deze groep studenten. Veel studenten met autisme meldden zich toen nog bij het wijkteam. Samen met de gemeente Enschede en de wijkteams gingen de UT en Jados om tafel. Vanaf dat moment ging het snel: in september 2019 startte het autisme-spreekuur op de UT. Wat startte als pilot, was nog geen jaar later al gegroeid tot een blijvend concept. Het spreekuur is er nog steeds: eens in de twee weken op donderdag. Twee begeleiders van Jados ontmoeten er studenten met vragen rondom studeren en leven met autisme. De studenten maken een afspraak en het gesprek vindt fysiek of online plaats. Het eerste gesprek is een intake. Daarin wordt samen bekeken wat er allemaal speelt in het leven van de student. Begeleider Sten vertelt: “We hebben nauw contact met de medewerkers van de universiteit en evalueren elk jaar. Zo hebben we ook regelmatig contact met studentenpsychologen en kunnen we elkaar altijd helpen. Het afgelopen jaar hebben we vanuit de gemeente 15 minuten langer gekregen voor de afspraken, zodat er meer tijd is om de diepte in te gaan.”

Zelf verder gaan

De meeste studenten hebben vragen rondom de studie. Ze hebben moeite met het maken van een planning, hebben weinig overzicht of vinden het lastig om samen te werken binnen groepjes. Vaak zijn er daarnaast ook vragen op sociaal gebied, bijvoorbeeld over het opdoen van contacten in Enschede. Sten: “We krijgen ook soms de vraag ‘heb ik autisme?’ Natuurlijk kunnen wij dat niet zeggen, maar we kunnen het er wel over hebben en doorverwijzen als iemand dat wil.”

De begeleiders van Jados ondersteunen de studenten, geven tips en advies. In bijna alle gevallen is het een kortdurend traject: de studenten komen een aantal keer en gaan dan zelf verder. Er zijn er ook die eens in de maand komen of die wat meer tijd nemen om te kijken hoe het gaat en dan nog eens terugkomen. 

Is het spreekuur niet voldoende? Dan kan de begeleiding worden overgedragen aan een ambulant begeleider. De lijntjes met het wijkteam zijn kort. En totdat het geregeld en overgedragen is, kan de student ter overbrugging nog blijven langskomen op het spreekuur. 

Sten vat de meerwaarde van het spreekuur samen: “Het is mooi om te zien hoe je studenten in een vrij korte tijd wel verder kunt helpen. Voor sommige is autisme nieuw en kunnen wij inzichten bieden waardoor ze zichzelf leren kennen. De ander loopt vast en is gebaat bij enkele tools of een stok achter de deur om bijvoorbeeld het gesprek aan te gaan met een docent over een opdracht die te lastig voor hem is.”

Chris is een van de studenten die wat meer begeleiding nodig had. Hieronder deelt hij zijn ervaring.

Chris (21) vertelt

‘Ik studeer Technische Informatica aan Universiteit Twente. Sinds 3,5 jaar woon ik op mezelf in Hengelo. Het is nu bijna een jaar geleden dat ik voor het eerst een afspraak maakte voor het autisme-spreekuur. Dat was op aanraden van mijn studieadviseur, die weet dat ik een vorm van autisme heb. Het ging toen niet goed met mijn studie, maar dat had niets te maken de studie zelf. Wat ik destijds lastig vond was het zelfstandig studeren. Dat kwam vooral door de coronamaatregelen, want hierdoor viel alle structuur weg. Een gezond ritme vinden is dus echt een uitdaging voor me; op tijd uit bed, studeren, het huishouden doen, koken en op tijd eten. Ik ben er erg goed in om mezelf te verliezen in één ding en al het andere te vergeten. Ook al probeer ik goed te plannen, ik vergeet het alsnog. Tijdens het spreekuur kreeg ik tips hoe ik hiermee om kon gaan. Bijvoorbeeld door het zetten van een wekker op bepaalde momenten van de dag; als ik moet studeren, als ik moet gaan koken en een wekker als ik moet gaan slapen. Daarnaast moet ik mezelf proberen aan de gang te krijgen. Hiervoor schrijf ik ’s avonds op wat er die dag goed ging. Zo herinner ik me de volgende dag niet alleen de slechte dingen van de dag ervoor.

“Ik merk dat het helpt”

We zijn nu een heel aantal maanden verder. Nog steeds heb ik regelmatig een afspraak met Annemarie of Roos. Op dit moment ben ik met hen bezig met het maken van een signaleringsplan waarmee ik kan vaststellen wanneer ik gestrest raak. Als ik gestrest raak, dan loopt mijn planning namelijk niet. Dan stel ik uit en loop ik op een gegeven moment vast. Mijn hele planning stort dan in. Aangezien ik niet aanvoel wanneer ik gestrest raak, is het signaleringsplan belangrijk.

Ik ben blij dat ik regelmatig naar het autisme-spreekuur kan; ik merk dat het helpt. Als mijn planning instort, kan ik mezelf er niet bovenop helpen. En dan gaat het op meer gebieden mis dan alleen school. Dankzij het spreekuur kan ik voorkomen dat het zover komt.”

Meer weten over begeleiding bij (studeren met) autisme?

Jados biedt begeleiding bij studie, werk en wonen. Neem gerust contact op als je hulp kunt gebruiken of wilt samenwerken om studenten beter te ondersteunen.