9 februari 2023

Niels over jobcoaching: ‘’Weten dat je er niet alleen voor staat, helpt al enorm.’’

Niels (29) vertelt in dit blog over zijn ervaringen met werk en met de jobcoaching van Jados. Hij geeft daarnaast tips voor andere mensen met autisme die in een soortgelijke situatie zitten.


Door Eva Kokkeel i.s.m. Niels

De 29-jarige Niels volgt sinds begin 2021 een werktraject met jobcoaching bij Jados. Hij werkt als software developer bij een ticketingbedrijf in Utrecht. Naast zijn reguliere werk is Niels ook actief in de evenemenorganisatie. Hij kent beide kanten van de business van het ticketingbedrijf, zowel vanuit de kant van de leverancier als van de klant. ‘’Toevallig ga ik volgende week bijvoorbeeld voor mijn werk als developer naar een festival in Groningen.’’ In dit blog vertelt hij over zijn ervaringen met zijn huidige werk en het werktraject van Jados.

Niels heeft dus als beroep software developer. ‘’Ik heb eigenlijk altijd software mede ontwikkeld voor ticketing platforms. Inmiddels is het al mijn derde ticketingbedrijf, ik ben altijd wel in deze business gebleven.’’ Hij is als het ware het beroep ‘ingerold’ door zijn studie die hij niet heeft afgemaakt. Hij kon namelijk gaan werken bij een Amsterdams ticketingbedrijf, dat werd overgenomen door een grote Amerikaanse concurrent.

‘’Eigenlijk was het de bedoeling dat ik er mijn stage ging lopen, maar dat was niet mogelijk. In plaats daarvan kon ik wel fulltime aan de slag, dus toen heb ik een sprong in het diepe genomen. En daar merkte ik wel in de eerste drie maanden, dat ik er veel meer leerde dan in de drie jaar opleiding daarvoor.’’

“Voor het festival in Groningen ben ik twee dagen op locatie, om te zorgen dat de indoornavigatie werkt. Zodat bezoekers hun weg kunnen vinden door het conferentiecentrum; zoals je dat buiten met een GPS-systeem zou doen.”

De valkuilen van werken voor Niels

Niels werkt op dit moment 32 uur in de week. De reden waarom hij aan het  jobcoachingstraject van Jados begon, is omdat hij thuis kwam te zitten met een burn-out/bore-out. ‘’Eerst werkte ik 40 uur, dus de eerste aanpassing die ik heb gedaan bij re-integratie is om minder uren te gaan werken.

‘’Het lukte mij niet om me ‘vrij’ te voelen als ik niet aan het werk was, omdat ik een heel groot verantwoordelijkheidsgevoel heb en daardoor stond ik eigenlijk altijd aan. Ik reageerde binnen vijf minuten op mailtjes, terwijl sommige mensen er een week over doen.’’

Hij voelde zich dan ook schuldig dat hij op de bank zat niets te doen, terwijl zijn collega’s allemaal op kantoor zaten. Dat laatste komt doordat hij vanaf 2014 werkte voor het eerder aangehaalde Amsterdamse ticketingbedrijf dat werd overgenomen door een groot Amerikaans ticketingbedrijf. Het team van Niels zat dus in de Verenigde Staten. ‘’En als er iemand wakker is, was het twee uur ’s middags. Ik begon dan om elf uur ’s ochtends tot en met negen uur ’s avonds, met twee pauzes tussendoor. Dus dat was eigenlijk een idioot ritme.’’

Eén van de valkuilen van Niels is dat hij heel graag werkt. ‘’Oftewel als ik me verveel thuis, ging ik dat opvullen met werk.’’

Jobcoaching bij Jados

Bovengenoemde is ook de reden dat Niels is uitgevallen en aan een jobcoachingstraject bij Jados is begonnen. Het traject was in eerste instantie gericht op het weer ‘werkfit’ maken. Wat concreet inhield voor Niels om de moed en het ritme terug te vinden in het werken. Daarna was het zaak om te leren omgaan met zijn eigenschappen. “Ik heb moeite met hulp vragen. Het is er misschien als kind al een beetje ingesleten dat ík degene ben die anders was, dus dat ik ook degene was die het maar moest oplossen. Daardoor werd ik een binnenvetter. Dus ook als ik in mijn werk dingen tegenkom, blijf ik er een paar weken op kauwen totdat ik een oplossing heb. In plaats van dat ik na een dag zeg van ‘hé, dit is zo ingewikkeld, ik weet het even niet.’’

Ook de randzaken van het werk, zoals de reistijd, vond Niels moeilijk om bij zijn werkgever aan te geven, omdat hij bang was dat ze er iets van zouden vinden of vervolgens een moeilijke vraag terug zouden stellen. ‘’Het lastige is dat je zelf niet het idee hebt dat er iets mis is, maar je merkt het pas als je om je heen kijkt dat je niet lekker in je vel zit. Ik werd er in de tijd van Amsterdam/Amerika ook fysiek ziek van, dat ik zelfs een keer met hyperventilatie ben thuisgebracht door een collega.’’

In contact met Jados

Jados kwam op het pad van Niels, doordat hij contact had met het wijkteam in Utrecht. Uiteindelijk heeft het traject via het UWV gedraaid en niet via de WMO. Naast het werkfit traject heeft Niels nu nog steeds om de twee weken jobcoaching. Hij vindt het prettig dat zijn jobcoach ook via WhatsApp te bereiken is, omdat als hij ergens tegenaan loopt direct kan appen. Daarnaast vindt hij de hands-on aanpak erg fijn.

‘’De recente ontwikkeling is daarin wel interessant, dat ik eigenlijk halverwege vorig jaar op het punt stond om af te schalen en het wel weer redelijk goed leek te gaan. Maar dat ik toch weer een beetje in de valkuil ben gelopen. Met het accepteren dat je in Breda werkt en dat je een langere reistijd hebt en dat je soms moe bent. Dat je in het weekend toch vaak in bed ligt en dat dan niet openlijk wil delen op kantoor.’’

Een cruciale wijziging

Uiteindelijk heeft Niels besloten om een andere baan te gaan zoeken en is hij door de jobcoaching gemotiveerd om het toch aan te geven bij zijn werkgever. Dit was niet eenvoudig, omdat hij het toch weg begon te redeneren met de gedachten in zijn achterhoofd dat ze er ‘niks mee zouden kunnen’. “Uiteindelijk was het met een knip in de vingers geregeld dat ik in Utrecht zou gaan werken’’. Daar woont Niels ook.

Het is eigenlijk voor Niels de eerste keer in zijn carrière dat hij ook werkt in de plaats waar hij woont. Hij is van twee uur reizen naar zijn werk, een enkele reis, naar twintig minuten fietsen gegaan.

Voordelen van werken

Belangrijk aan werk vindt Niels -door eerdere ervaringen- dat het leuk en inhoudelijk is, hij vindt dat dan ook belangrijker dan het salaris. Hoewel de branche waarin hij werkt wel bovengemiddeld goed verdient. ‘’Ik ben op m’n 21e begonnen ongeveer en waar de rest van m’n studiegenoten hun studieschuld alleen maar zagen oplopen, verdiende ik in het begin zelfs meer dan wat mijn ouders verdienden.’’

De invloed van autisme

Toen hij negen jaar was, kreeg Niels de diagnose autisme. Later kreeg hij daar de diagnose ADHD bij. De diagnoses kregen een logischere plek in het leven van Niels. ‘’Ik kan me niet herinneren dat ik vroeger heel zwaar getild heb aan de diagnose; ik was een jong kind. Maar wat ik achteraf gezien wel merk als ik terugdenk is dat de diagnose niet heeft geholpen bij de behandelingen. Die sloten destijds niet helemaal aan.’’

In de tijd waarin Niels de diagnose kreeg, was het zelfs nog zo dat het behandelplan erop gericht was dat hij zich moest aanpassen aan het gezin. ‘’In plaats van dat het gezin bepaalde zaken kan accepteren die voor mij anders werken. Overigens niks ten nadele van mijn ouders hierin. Maar ik ben opgegroeid in de tijd van het gedwongen moeten volgen van boekjes met pictogrammen. Wat weinig ruimte overlaat voor de dingen die ik op mijn manier doe.’’

Geleerde lessen

Wat Niels voornamelijk heeft geleerd van het jobcoach traject is dat hij niet alleen dingen hoeft op te lossen. ‘’Dat je werkgever, je collega’s en je jobcoach je zeker met dingen kunnen helpen. En dat de grotere dingen die niet direct met je werk te maken hebben, zoals je thuissituatie, daar wel effect op hebben. Dus het is ook goed om daar wel ruimte voor te vragen. Als je een contract voor je neus krijgt waarop staat dat je 40 uur moet werken op kantoor, dan is mijn ervaring dat het ook 32 uur kan waarvan je de helft thuis kan werken.’’

Advies voor anderen in een soortgelijke situatie

Ten slotte wil Niels nog graag een tip meegeven aan andere mensen met autisme die in een soortgelijke situatie zitten. ‘’Houd het probleem niet bij jezelf, kijk om je heen en vraag hulp. Voor mij kwam het eigenlijk uit een onverwachte hoek dat iemand bij het wijkteam zei ‘joh, kijk eens hiernaar.’ Overigens is dat ook nog wel een goede, ik wist zelf niet dat het wijkteam je daarbij kan helpen en je kan doorverwijzen naar een instantie als Jados.

Wat mij verder nog heeft geholpen is het volgen van een ACT-training en het leren over mijn eigen autisme. Dat heeft mij ook waardevolle inzichten opgeleverd in het werken en er zijn andere mensen die hetzelfde probleem ervaren. En dat weten helpt al enorm!’’.

 

Check hier meer informatie over werktrajecten bij Jados.




Lees ook deze verhalen